In 1997 is er de eerste editie van de beachvolleybal Leimuiden. Het eerste jaar bestaat de werkgroep uit Ben van de Hoek, Peter van Spijkeren, Nico van Mourik, Evelien Uittenboogaard, Marcel van Bruggen. Hoewel het idee al leefde om iets te doen, was de steun aan Henk Ubink een mooi middel om de gemeente om te krijgen voor een vergunning. Brainstormend hebben we wilde ideeen, gooien we zand over de bestrating, of halen we de stenen eruit? In het begin is het zand een heel probleem, wij konden wel 150 kub kopen, maar hoe krijg je dat weer eraf en waar raak je het kwijt. Gelukkig werd de oplossing gevonden in ons eigen dorp via Sjaak van de Broek, namelijk lenen van Boot Beton (tegenwoordig Struijk Verwo).
Het eerste jaar wordt het opruimen zwaar onderschat, een shovel, veel bezems en scheppen. Hilarisch, halverwege de avond komt de veegmachine van de ijsbaan, een roterende borstelmachine. Het dorpsplein werd omgeven door 1 grote stofwolk. Na twaalven zijn we klaar met opruimen.
Het eerste jaar wel een mooie opbrengst, want het jaar daarop zouden de Russische kinderen komen. Het tweede jaar gaat wederom de opbrengst naar de stichting van Henk, totaal werd 10.000 gulden binnengebracht (van de totaal 20.000 gulden benodigd).
Het tweede jaar, de avond ervoor, het NK handtaswerpen, wat erg vermakelijk is, echter ook nogal eens onsmakelijk was, zeker des te later op de avond. Op de foto (zie krantenartikel) zie je Arno van Wittmarschen werpen. Het opruimen van het zand gaat dan al sneller, half elf is een recordtijd in de ogen van een ieder, sneller kan niet. Inmiddels zijn wij al niet meer tevreden als men niet voor 20.30 uur het zand weg heeft.
Het derde jaar gaat de opbrengst naar het zwembad de Kleine Oase, vanwege renovatie van de toiletten e.d. Tevens krijgt de scouting een deel vanwege bouw van een bouwhuis. Tevens wordt de officiële stichting Beachvolleybal Leimuiden opgericht.
Zo krijgen in de loop der jaren diverse instanties een bijdrage. De EHBO (jubileum), Setumup (scheidingsnetten), toneelvereniging Lythemuyten (toneeldoeken), Mavileo (uniformen), alle lagere scholen (uitbreiding bibliotheek), peuterspeelzaal Olleke Bolleke (voldoen aan ARBO), ODI (kleding begeleiders) veel plaatselijke instellingen hebben wij geholpen met de opbrengst.
In 2001 voor het eerst de surfplanken in het dorp als aankondiging (het idee wordt overigens daarna schaamteloos gejat door de boerenbeachvolleybal in Rijpwetering). Vanuit de Rip wordt nog wel eens gebeld voor de adressen van onze teams, want deelnemers krijgen aldaar is moeilijk. Niemand toont interesse, want bij ons is de volleybal een bijkomstigheid. Het gaat om het geheel, de locatie, de afterparty, de sfeer, de vele bekenden, en de consumpties.
In 2001 wordt op de vrijdag voorafgaand het 5 jarig bestaan gevierd door middel van een beachparty. 2001 eindigt ook het toernooi met een dikke moesson, regen en onweer besluiten de organisatie het toernooi voortijdig te staken. Half vijf begint het vreselijk te hozen, maar dan staan de deelnemers al binnen.
Verder treft de organisatie het altijd bijzonder met het weer, dat eigenlijk altijd goed is. Af en toe wat minder weer, maar over het algemeen prachtig weer.
“Zand erover”
In 2002 ontstaat er behoorlijke commotie in het dorp vanwege de sponsorwerving. In die tijd al levendige discussies over de invulling van het Dorpsplein/centrum. Stichting Beachvolleybal Leimuiden weet de oplossing voor het plein, “zand erover”. Ter begeleiding wordt er wat zand bijgevoegd bij sponsorbrieven, wat bij een sponsor wordt ervaren als een anthrax-aanval. Er wordt groot alarm geslagen, hulpdiensten rukken uit. Dit leidt tot ontruiming van het bedrijf en voorpaginanieuws Rijn en Gouwe (zo heette het AD tioen) en het Leidsch Dagblad. Iedereen weet dan in het dorp dat het beachvolleyballen er weer aan zit te komen, reclame hoeft er niet meer gemaakt te worden.
Tijdens de pauzes van het volleyballen veelal een muzikaal optreden, o.a. shantykoor de Marconisten en blaaskapel de Kurkertrekkers debuteerden voor het Leimuidens publiek op het beachvolleyballen.
Ook wordt al snel besloten om de wedstrijden wat in te korten, de pauze te strepen en de dag langer te laten duren, om zo van 16 teams naar 20 teams te gaan. Maar daarmee kan dan nog niet aan de eigenlijke vraag worden voldaan. Ieder jaar hebben we wel wat reacties van mensen die zeggen het wel leuk te vinden en graag met een team willen inschrijven. Die moeten we dan altijd teleurstellen, want bijna altijd doen alle teams van het voorgaande jaar weer mee.
Verder wijzigt er niet zoveel aan de opzet, het blijft bij 2 velden om het toernooi niet teveel uit elkaar te trekken. Gelukkig is de oplossing altijd in het dorp aanwezig. Kan het grondverzetbedrijf niet, stapt Ron de Rijk van het plaatselijke beschoeiings- en aannemersbedrijf erin. Staat Peter Mollers in Assen verzakt met zijn vrachtauto, 1 telefoontje, springt er weer iemand in met zijn vrachtauto.
Tegenwoordig wordt groot materiaal ingezet bij het opruimen en wordt als eindtijd veelal voor 21.00 uur gehaald. Het aanbrengen, dan wel het opruimen kost tegenwoordig zo?n 3 uur.
In de loop der jaren neemt het aantal kinderactiviteiten ook toe, tegenwoordig de clown hoki Poki, kinderschminken, een powerjump, een mega springkussen, een draaimolen enz. Kortom een dag vertier voor het gehele gezin.
In de loop der jaren ook wat verloop in de organisatie, inmiddels zitten Evelien en Marcel er nog altijd in, tevens Johan Haring, Jeroen van Haaster en Anita van Spijkeren. Daarmee hebben we een leuk team, dat altijd een paar leuke en gezellige vergaderingen vooraf heeft. Johan, Jeroen en Anita staan elk jaar gewoon zelf op het zand, mede daardoor zijn de veranderingen die we doorvoeren gekomen vanuit de deelnemers, daar staan we namelijk zelf tussen.
Ieder jaar leer je wel weer iets, in 2006 staat er nog een auto op het plein tijdens het zand storten, er is maar 1 oplossing, wegslepen (op kosten van Stichting Beachvolleybal Leimuiden). Jaar daarop daarom een week van te voren aankondiging, zodat we ook op dat gebied ingedekt zijn. Zo leren we ieder jaar wel iets, maar blijft het standaard draaiboek eigenlijk altijd in tact.
In 2008 wordt de A, B en C poule geïntroduceerd, waarbij er per poule 7 teams spelen van vergelijkbare sterkte. Vanuit de B kun je promoveren naar de A, en andersom. Vanuit de C naar de B, en andersom. Dit levert veel wedstrijden op van gelijk niveau!
2010 is een memorabel jaar, namelijk de weersvoorspellingen voor de dag zijn zo slecht, dat de organisatie op vrijdagavond besluit om het toernooi in ieder geval een week uit de stellen. De voorspellingen voor zondag zijn, 15 graden en de gehele dag regen. Op zaterdag dus geen zand gestort, want het risico is te groot. Gelukkig is het op zondag een dramatische dag, waarbij het de gehele middag erg hard waait en er veel regen valt. Veel kinderen krijgen die zondagmiddag wel een theatervoorstelling van Hoki Poki voorgespiegeld.
De week erop, zondag 5 september wordt er alsnog verspeeld. Alle teams konden, alle arbiters konden, alle materiaalsponsors konden, uniek dat we gewoon konden verzetten. Het verplaatsen kwam achteraf erg goed uit, die zondag is het namelijk stralend weer, graadje of 20-25, een topdag. Het opruimen ging erg voorspoedig, de afterparty was weer geweldig. Het was een zware keuze, die achteraf erg goed uitviel. Maar in 2011, gewoon weer op de laatste zondag van augustus.
2011 is erg regenachtig, de kinderattracties worden niet bezocht, bijna 1/3 van de wedstrijden wordt niet verspeeld. Er wordt een officieuze finale verspeeld tussen Damoklus en de Acacialaan, maar verder wordt de stand niet opgenomen in de boeken. De afterparty was wel weer erg goed.
2012 is een rampjaar, de voorspellingen zijn zo slecht dat op zaterdagmorgen wordt besloten het toernooi af te lasten. Verplaatsen is geen optie in verband met een ander evenement in het Dorp. De volgende dag blijkt gelukkig dat de afgelasting terecht was, maar de 16e editie wordt dus niet in 2012, maar in 2013 verspeeld.
2013 was prachtig weer, niet te warm, niet koud, mooi zonnetje. De afterparty is de beste ooit, na 24.00 uur staat het cafe nog op zijn kop. DJ Twan heeft daarbij hulp gekregen van DJ Jeroentje, die wat leek weg te hebben van Rene U. Wij mogen in 2013 op eens van de Gemeente de surfplanken niet meer als aankondiging plaatsen, reclame op Gemeentelijk terrein is verboden. Sindsdien werken wij met spandoeken, de surfplanken vonden gretig aftrek onder de bewoners van Leimuiden. Een echte Jackie Plus in bezig hebben, wie wil het niet.
2014 is natuurlijk een diepzwart jaar in Leimuiden, wij verliezen Inge en Gijs bij de ramp met de MH17. De beach is zes weken na het ongeluk, heel Leimuiden loopt nog rond met een knoop in z’n maag. Wij lasten een middagpauze in, doen een woordje, het nummer “zeemanslied” van Pater Moeskroen wordt opgezet. “Laten we drinken op onze vrienden die er niet meer zijn”. Het toernooi loopt verder goed, goed weer, veel publieke belangstelling. Er is een heuse finale, Van Egmond tegen Damoklus. Damoklus wint, het team waar Inge en Gijs altijd in speelden. Zelden was de ontlading na een finale zo groot.
In 2015 wordt bekend dat de leverancier van het zand, Struijk Verwo de productie staakt aan de Westerdijk, onze zandleverancier. Gelukkig vinden wij via de contacten van Ron de Rijk een nieuwe leverancier, Betonfabriek Rijsenhout, de gebroeders Dick en Jacco Langhout. Iets grover zand, maar het is gewoon zand.
In 2016 introduceren wij een live-act op de afterparty, Marco van der Kraats, wat een groot succes is. Dat Marco daarna landelijk nog niet is doorgebroken, onbegrijpelijk.
In 2017 en 2018 wint Team van Egmond de hoofdprijs, de verjongingsslag werpt zijn vruchten af. In 2017 loopt het opruimen ernstig vertraging op, Guido komt halverwege met z’n trekker Gerard Joling tegen. Guido verschijnt daardoor in de blog van Gerard en wordt daarmee een BNN’er (Bijna Bekende Nederlander).
“2019, een jaar om nooit meer te vergeten”
In 2019 hebben wij, 17 jaar na de actie “zand erover” dan eindelijk te maken met de sloop / bouw van het nieuwe dorpshart, het plein blijft in stand, alleen veranderd de omgeving.
Het was van alle versies waarschijnlijk de warmte versie ooit, temperaturen van 30 graden met weinig wind en geen bewolking. De zekerheid die de organisatie al snel in de loop van de week had, was dat het droog zou blijven. Op de warmte speelde men in, een waterglijbaan voor de jeugd, veel schaduw creëren met tenten, veel water verstrekken.
Het aanbrengen van het zand op zaterdagmiddag verliep probleemloos, geen geparkeerde auto’s op het plein. Op zondag startte de wedstrijden om 10.00 uur, in 3 poule’s werd gestreden om promotie en degradatie, uit de A poule zou de winnaar komen. Om 17.00 uur werd tussen een heuse finale gespeeld tussen de teams van Egmond (winnaar 2017 en 2018) en Ron de Rijk (nooit eerder finale gehaald), Van Egmond won met 40-25. In de andere poule’s werd met veel plezier gestreden, hoewel men veelal vooral winnen niet belangrijk is, ziet men al snel bij de tegenstander veel bekenden en wil men toch op eens wel winnen. Dit alles wordt in goede banen geleid door de arbiters en wedstrijdleiding Frank en Willy van Klink van volleybalvereniging Setumup.
Tijdens de wedstrijd was er veel te beleven voor de kinderen, oa. clown Hoki Poki, schmink, een springkussen, een arena met een behendigheidsspel, en de waterglijbaan. Na de wedstrijd begon de afterparty, ooit bedacht om de bezoekers het terras op te krijgen, omdat de 220 kub zand ook weer opgeruimd moet worden, De afterparty startte met DJ Twan, tussendoor optredens van The Beachband en Slechte Grappen XL. De warmte zorgde ervoor dat het publiek graag buiten bleef staan, maar wat er toen gebeurde was in niet 1 draaiboek beschreven.
Chauffeur Dennis Kompier pikte onderweg naar het zandstorten in Rijsenhout Gerard Joling op, die 2 jaar geleden ook al een keer halverwege in een tractor een keer een ritje had mee gereden. Gerard herinnerde zich dat, zag er de grap van in om even mee te rijden naar Leimuiden. Nadat Gerard zijn medewerking had verleend aan veel selffies en zijn ogen goed de kost gaf, deed hij ook waar iedereen op hoopte. Gerard pakte de microfoon, zong zijn hit “maak me gek”, begeleidt door Guido Stokman. Het terras stond vol en na dit nummer was de afterparty on fire.
Bekijk hier de video’s van 2019 >
Daarmee ging de 23e versie van Beachvolleybal Leimuiden de boeken in al een bijzondere, misschien wel de mooiste ooit (hoewel men dat ieder jaar na afloop vindt). Volgend jaar, 30 augustus 2020 wordt de 24e versie weer georganiseerd.
In 2020 en 2021 hebben wij als gevolg van corona het evenement niet kunnen organiseren. In 2022 was het eindelijk weer zover, inmiddels met de nieuwe haven als buurman. In ieder geval plek voor een stormbaan en een draaimolen, helaas kunnen wij geen beroep meer doen op Hoki Poki. Het was niet al te warm weer, maar droog en prachtig weer om te volleyballen. De avond ervoor droevig nieuws inzake Simmie, waardoor twee teams zich begrijpelijk terug trokken. Met de overige 19 teams hebben wij weer een mooie dag beleefd, de afterparty met o.a. Marco Kraats was ouderwets, naar deze dag hebben wij weer met zn allen uitgekeken, 2 jaar lang.
In 2021 hebben wij aanwas gekregen binnen de organisatie, met Michiel Molenaar, Guido Stokman en Rick van der Zee, in 2021 trad Johan Haring uit. In 2023 gaan we afscheid nemen van Evelien, maar neemt Michel van Diemen haar rol over.